Bij sommige mensen roept het woord filosofie beelden op van stoffige oude mannen die in een eeuwenoud verleden al even stoffige boeken hebben geschreven. Bij nader onderzoek is die veronderstelling niet erg terecht.
Denk bijvoorbeeld aan Socrates, een bekende filosoof uit de Griekse Oudheid. Socrates richtte zich voor een groot deel op ethiek en op gesprekstechnieken die ertoe moesten leiden dat mensen op een efficiënte manier communiceren en discussiëren. De denkbeelden en methoden van Socrates zijn echter nog steeds actueel.
Een recente filosofisch boek ‘Socrates op sneakers’ van Elke Wiss tracht de lezer zich bewust te laten worden van zijn of haar manier van vragen stellen. De insteek is de denkwijze van Socrates, vragen stellen, luisteren, tegenvragen stellen en uiteindelijk tot een gesprek komen waarbij gesprekspartners elkaars meningen begrijpen en respecteren.
Een andere bekende ‘oude’ filosoof was Spinoza. Spinoza filosofeerde bijvoorbeeld over hoe mensen echt gelukkig konden worden. Volgens Spinoza was de sleutel tot geluk het zelf nadenken en niet blind volgen, wat in de 17e eeuw gebruikelijk was. Hij pleitte, in het verlengde hiervan, ook voor volledige vrijheid van meningsuiting en godsdienst.
Moderne filosofen pikken dit thema met graagte op, er zijn talloze moderne filosofische boeken beschikbaar over hoe mensen hun weg naar geluk kunnen vinden. ‘Een prachtig leven’ van Frank Martela bijvoorbeeld, hierin wordt geschreven dat mensen meer zouden moeten inzetten op de zin IN het leven in plaats van op de betekenis VAN het leven. De schrijver stelt dat zingeving gevonden kan worden in het eigen leven van mensen en dat zoeken naar bevestiging van buitenaf niet gaat helpen bij de zoektocht naar geluk.
Ook ‘Ongetemd leven’ van Glennon Doyle gaat over dit onderwerp. De schrijfster van dit boek richt zich voornamelijk tot vrouwen die ze aanmoedigt om in hun eigen kracht te staan en niet altijd te conformeren naar hun omgeving. Volgens Glennon Doyle ligt het ware geluk in eigen keuzes durven maken.
‘De edele kunst van not giving a fck’, geschreven door Marc Manson, gaat over het bijna dwangmatige zoeken naar meer en beter. Volgens de schrijver geeft dit streven in feite de boodschap af dat het ‘nu’ dus niet goed genoeg is. Zijn filosofie is dat ‘not giving a fck’ niet betekent dat iemand onverschillig is, maar dat het inhoudt dat het prima is om anders te zijn of denken en vooral om je daar niet druk over te maken. Met innerlijke rust als gevolg natuurlijk!
Het boek ‘Vóór positiviteit’ van Mark Verhees gaat over het leren waarderen van de kracht van positieve emoties en over het loslaten van angsten, ook een populair thema in deze moderne tijd. Ook Jay Shetty beschrijft in zijn boek ‘Denk als een monnik’ hoe positieve gedachten je leven kunnen verbeteren en geeft tips over het controleren van je gedachten, zoals een monnik zou moeten kunnen, om de positieve gedachten een grotere plek te geven.
Ook een goede manier om wat positieve gedachten binnen te laten komen is misschien wel om te lezen dat de meeste mensen best ok zijn. Rutger Bregman schrijft in zijn boek ‘De meeste mensen deugen’ over de geschiedenis van de mensheid en beredeneert hierin, vanuit een geschiedkundig en filosofisch oogpunt, dat we allemaal zo slecht nog niet zijn.