Vincent Willem van Gogh (1853-1890) wordt beschouwd als een post-impressionistische schilder of fauvist, hoewel hij meestal en in grote lijnen op één lijn wordt gebracht met impressionisten. Hij werd geboren in een welvarende en uiterst religieuze Nederlandse familie. Hij studeerde kunst in Parijs en creëerde ongeveer 2.100 kunstwerken, waaronder ongeveer 860 olieverfschilderijen, in een zeer productieve periode van tien jaar. Vincent van Gogh is een van ‘s werelds beroemdste en meest geliefde kunstenaars. Zijn unieke postimpressionistische stijl is herhaaldelijk nagebootst en vereerd door critici over de hele wereld. De Nederlandse schilder, geboren in 1853, genoot een relatief alledaags leven en vond pas postuum roem. Nadat hij verschillende beroepen had uitgeprobeerd en naar Londen en Parijs had gereisd, vond Van Gogh zijn passie voor schilderen pas laat in zijn leven. Toch produceerde hij in slechts tien jaar meer dan 2.000 werken, maar verkocht er slechts één. Hierdoor leefde hij in armoede en werd hij voortdurend verzorgd en financieel ondersteund door zijn jongere broer Theo. Zijn dood kwam vroeg op 37-jarige leeftijd.
Tegenwoordig worden zijn werken op grote schaal verspreid en begeerd door verzamelaars en kunstkenners, die vaak voor miljoenen worden verkocht op veilingen. Zijn status in de kunstwereld heeft ongetwijfeld jongere kunstenaars en critici geïnspireerd om de rol van kunst bij het weergeven van het echte leven opnieuw te formuleren. Bekend om zijn portretten en afbeeldingen van dagelijkse details, zijn Van Goghs schilderijen geliefd bij velen vanwege hun stoïcijnse maar reflecterende karakter. Vincent stond bekend als asociaal en leed aan psychotische episodes, waanvoorstellingen en alcoholisme. Een beroemde manifestatie van deze gedragsproblemen deed zich voor in Arles in december 1888, toen hij tijdens een dronken ruzie met Paul Gaugin zijn oor afsneed en het aan de serveerster van hun plaatselijke bar gaf. Dit beëindigde effectief zijn vriendschap met Gaugin en veroorzaakte zijn overgave aan een psychiatrisch ziekenhuis.
In 1876 begon Van Gogh als leraar te werken op een school voor kansarme studenten. Hun ellende baarde hem grote zorgen terwijl hij worstelde met zijn werk. Hij besloot toen om pastoor te worden om de armen en behoeftigen te ondersteunen. Helaas konden zijn altruïsme en grote vrijgevigheid zijn gebrek aan welsprekendheid en theologische kennis niet goedmaken: de kerk wilde niet dat hij als predikant zou blijven werken. Zijn mislukking in deze carrières deed hem diep pijn.
Van Gogh stierf in 1890 door een schotwond in de maag. Na zijn dood kwam zijn enorme oeuvre in het bezit van zijn broer Theo van Gogh. Theo was Van Goghs jongste broer: hoewel hij jonger was dan hij, was hij zijn beschermer. Theo was kunsthandelaar en deed er alles aan om te proberen de kunstwerken van zijn broer te verkopen. Zijn hele leven steunde Theo zijn oudere broer en voorzag hij hem van voedsel en onderdak. Meelevend noemde Theo zijn zoon zelfs naar hem. Maar Theo stierf een paar maanden later en liet de kunst over aan zijn weduwe Johanna van Gogh-Bonger. Johanna had de ambitie en de middelen om interesse te wekken in het werk van de overleden kunstenaar en wekte een wereldwijde ijver op voor zijn ongewone stijl. Ze vond verzamelaars en maakte Vincent als verzamelobject. Sinds 1914 liggen de twee broers, die tijdens hun leven zo close waren, zij aan zij begraven op de begraafplaats van Auvers-sur-Oise.