Soms zijn er films die je je herinnert voor de rest van je leven. Dit kan verschillende redenen hebben, het verhaal kan bij je binnenkomen, het kan zijn dat de spelers je aanspreken of misschien zijn het de special effects die je geweldig vindt. Er zijn meerdere factoren te noemen die een film echt memorabel maken. Jeugdfilms kunnen je deze ervaring net zo goed geven als films voor volwassenen. Dat een film in principe voor de jeugd gemaakt is, hoeft natuurlijk niet te betekenen dat volwassenen er niks aan vinden, vaak kunnen die er namelijk nog net zo van genieten.
Films voor jong en oud
‘Charlie and the chocolate factory’ naar het boek van Roald Dahl is hier een voorbeeld van. Zowel de oude (uit 1971) als de nieuwe versie (uit 2005) van deze film kunnen zowel een jong- als een ouder publiek boeien, terwijl het boek in principe voor de jeugd bedoeld was. ‘Matilda’ (1986) valt in diezelfde categorie. Ook naar een boek van Roald Dahl en de verfilming is geschikt voor jong en oud. Wat beide films gemeenschappelijk hebben zijn de absurditeiten die in de films voorkomen en het feit dat alle vreemde dingen die gebeuren toch op wonderbaarlijke wijze goed lijken af te lopen.
Nog meer absurditeiten en special effects zien we in de film Jumanji (1995). De film draait om een magisch bordspel dat, wanneer er op gespeeld wordt, de spelers in een soort andere wereld laat terechtkomen. Het spel wordt gevonden door twee kinderen die de vorige spelers (inmiddels volwassen) weten op te sporen. Samen proberen ze het spel uit te spelen.
Pesten
Een jeugdfilm als ‘The karate kid’ (1984) is een film waarin de hoofdrolspeler gepest wordt maar uiteindelijk, met hulp van een oudere man, heel goed wordt in karate en de ‘slechteriken’ verslaat. Het thema pesten komt regelmatig terug in films voor de jeugd, dus ook in Nederlandse producties.
Nederlandse jeugdfilms
‘Spijt’(2013) is een indringende jeugdfilm die gaat over hoe een jongen door pesten gedreven wordt tot het plegen van zelfmoord. De titel slaat op het gevoel dat zijn klasgenoten hebben, niet alleen de pesters maar vooral ook diegenen die niets gezegd hebben en geen hulp hebben geboden. Deze film is gebaseerd op een boek van Carry Slee. Carry Slee schreef meer boeken die verfilmd zijn en die allemaal een behoorlijk stevig onderwerp hebben voor een jeugdfilm.
Maar niet alle Nederlandse jeugdfilms hebben een serieus onderwerp.
‘Minoes’ (2001) is een verfilming van het gelijknamige boek van Annie M.G. Schmidt uit 1970. Het gaat over een poes die in een juffrouw is veranderd en zich moet zien te redden in de mensenwereld terwijl ze ook nog banden heeft met haar kattenvrienden. Ondanks dat het boek zelf al 30 jaar oud is, blijft het verhaal nog steeds populair bij de jeugd.
Een legendarische Nederlandse jeugdfilm is natuurlijk ‘Ciske de rat’ (1984). Een film die speelt in de jaren 30 in Amsterdam. Ciske het straatschoffie met petje krijgt geen liefde van zijn moeder en tijdens één van de ruzies steekt Ciske haar neer waarna ze overlijdt. Hierna krijgt de jongeman het pas echt zwaar maar, er is licht aan de horizon en de film eindigt met een gelukkige Ciske die eindelijk bij zijn vader en zijn nieuwe lieve vrouw kan gaan wonen.